„Król chaldejski pobił mieczem ich pierworodnych w ich świętym przybytku, nie oszczędzając ani młodzieńców, ani starców, ani sędziwych”.

Ta historia z czasów króla Sedekiasza została powtórzona w niewyobrażalnie większej skali dwadzieścia pięć wieków później, gdy do głosu znowu doszła urojona nienawiść, która sprawia, że mój brat – inny człowiek – staje się nagle moim wrogiem, kimś gorszym ode mnie, a nawet w moich oczach przestaje być człowiekiem. Najgłębsza tajemnica naszego człowieczeństwa ujawnia się w tym wybuchu nienawiści, mówiąc o tym, że każdy z nas żyje między odległymi od siebie możliwościami dobra i zła. Naród żydowski, naród wybrany, jest archetypem losu każdego narodu. Jest to zarazem przestroga dla nas wszystkich:
„Uważajcie! Jutro wy możecie być prześladowani!”
Albo też:
„Jutro wy możecie być prześladowcami! Zamienisz się wraz z tłumem takich jak ty, w kolektywnego dzikiego zwierza, spragnionego tortur i krwi”.

Ileż zła może być w człowieku, jakaż władza ciemności!
Niech więc zawsze światłość miłości rozświetla nasze życie!
Panie, spraw, aby nasze serca kamienne zmieniły się, widząc cierpienia narodu żydowskiego. Niech jego udręka i śmierć będzie dla nas źródłem wyzwolenia z uprzedzeń i nienawiści. Usuń naszą obojętność i nasz bunt. Spraw, aby miłość ogarnęła nas wszystkich i zniszczyła mur nienawiści w każdym człowieku i w każdym narodzie.
Niech świadectwo tego miejsca, które było pozbawione miłości i współczucia, będzie dla nas wszystkich wyzwaniem, aby nigdy już jakakolwiek forma nienawiści i przemocy nie dotknęła naszych serc.

Odchodząc z tego miejsca cierpienia i śmierci stańmy się głosicielami miłości i braterstwa, czyńmy dobro, aby nigdy już nie zatryumfowała nienawiść i przemoc.