aktualności
Dzień św. Grzegorza
2017-12-07
ks. Anatol Szydłowski
Przyjdźcie wierni, wysławmy męczennika Grzegorza, ozdobę Kościoła Chrystusowego, radość męczenników, wiernych orędownika.

6 grudnia jest dniem pamięci męczeńskiej śmierci św. Grzegorza Peradze. Tego dnia 1942 roku ten gruzińsko-polski święty został zamordowany w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Przed II wojną światową św. Grzegorz był bliskim współpracownikiem ojca autokefalii naszego Kościoła metropolity Dionizego (Waledyńskiego), na którego zaproszenie przybył do Polski i rozpoczął pracę naukową na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Był naukowcem, wybitnym teologiem, kapłanem, opiekunem duchowym, a także najwspanialszym owocem naszego Kościoła okresu przedwojennego. Młody, tylko co uznany przez światowe prawosławie, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny wydał plon w postaci świętych męczenników, pokazując tym samym Bożą moc i łaskę, obecną w Kościele. Dla świętego Grzegorza Peradze nasz Kościół oraz Polska stały się drugim domem, dlatego, chcąc upamiętnić tego wielkiego człowieka, w pamięć o nim poświęcono polskojęzyczną kaplicę w Warszawie, znajdującą się przy ul. Lelechowskiej 5 w dzielnicy Ochota.

Właśnie 6 grudnia, w dniu pamięci św. Grzegorza uroczyście obchodzono święto kaplicy jemu poświęconej. Świąteczne nabożeństwa rozpoczęły się całonocnym czuwaniem sprawowanym w przededniu święta wieczorem, a zakończyły się św. Liturgią, którym przewodniczył dziekan okręgu warszawskiego ks. Anatol Szydłowski w asyście przybyłych księży z warszawskich parafii. Na nabożeństwach licznie uczestniczyli wierni, sympatycy kaplicy i przybyli specjalnie na święto wierni z innych parafii.

Po św. Liturgii miało miejsce otwarcie wystawy w znajdującym się przy kaplicy Muzeum Ikon. Wystawa zatytułowana jest „Historia prawosławia na ziemiach polskich w ikonach” i prezentuje osiemnasto-, dziewiętnasto-, oraz dwudziestowieczne ikony z nieistniejących już świątyń prawosławnych na Podlasiu. Głównym celem wystawy jest ukazanie różnorodności historycznej oraz kulturowej „naszego”, polskiego prawosławia. Sztuka sakralna, a ikony w szczególności, najwyraźniej odzwierciedla duchowy charakter swojej epoki. Wystawiane ikony pokazują jak w poszczególnych stuleciach zmieniał się charakter prawosławia w Polsce. Pokazują jak od unickiego prawosławia w XVIII stuleciu, poprzez wpływy rosyjskie w XIX w., zachowana została tradycja polskiego prawosławia w ludowej świadomości religijnej w XX w. Cały proces można dostrzec w ikonach, które do dziś zachowują to, co właściwe jest tradycji naszego Kościoła.

Świąteczne uroczystości zakończyły się wspólnym spotkaniem kapłanów i wiernych, życzliwą wymianą pozdrowień, podziękowań oraz refleksją nad życiem i funkcjonowaniem kaplicy św. Grzegorza.

Fot. Mariusz Wideryński
diakon Łukasz Leonkiewicz